dźwiyrze

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 13:34, 24 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ʒ́vʹi ̯yže]

Rzeczownik

dźwiyrze rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

  1. wchōd do budōnku, izby abo wozidła, słozōny ze sztywnyj platy zawieszōnyj na zŏwiasach
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Raj mŏsz w sobie, tōż darmo w cudze dźwiyrze klupiesz.
    • 2016, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W przekleństwie kalectwa
    * Posadzili go za stołym w izbie przy młodych, ale tak, żeby bez otwarte dźwiyrze widzioł też do drugij izby, kaj siedzieli starzy.

ôdmiana:

ôdmiana: dźwiyrze
przipadek liczba mnogŏ
mianownik dźwiyrze
dopołniŏcz dźwiyrzi
cylownik dźwiyrzōm
biernik dźwiyrze
nŏrzyndnik dźwiyrzami
pz.: dźwiyrzōma
miyjscownik dźwiyrzach
wołŏcz dźwiyrze

synōnimy:

  1. dźwiyrza, drzwi

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: door, gate
  • czeski: dveře
  • francuski: porte, portière
  • hiszpański: puerta
  • niymiecki: Tür
  • polski: drzwi
  • ruski: дверь