gymba

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *gǫba.

Wymŏwa

AS: [gmba]

Rzeczownik

gymba rodzaj żyński

  1. przodni part gowy, co na nim sōm ôczy, nos i usta
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Po gymbie było widać, że coś chce nom gibko pedzieć.
    • 1931, Stanisław Piecha, Ô utopcach
    Na gymbie wyglōndŏ jak kożdy inszy człowiek.

ôdmiana:

ôdmiana: gymba
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik gymba gymby
dopołniŏcz gymby gymb
cylownik gymbie gymbōm
biernik gymbã gymby
nŏrzyndnik gymbōm gymbami
pz.: gymbōma
miyjscownik gymbie gymbach
wołŏcz gymbo gymby
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik gymba gymby
dopołniŏcz gymby gymb
cylownik gymbie gymbōm
biernik gymba gymby
nŏrzyndnik gymbōm gymbami
pz.: gymbōma
miyjscownik gymbie gymbach
wołŏcz gymbo gymby

synōnimy:

  1. cyferblŏt (szpasownie), dziub (potocznie), fafla (potocznie), fyrniŏk (potocznie), gamba, gzycht (cieszyńske), morda (grubelŏcko), ôblicze,papla (szpasownie), ryj (pospolicie), twŏrz, tyta (potocznie)

Inksze jynzyki

  • angelski: face
  • czeski: obličej, tvář
  • francuski: face, figure, visage
  • hiszpański: cara, faz, rostro
  • italijański: faccia, viso, volto
  • niymiecki: Gesicht
  • polski: twarz
  • ruski: лицо
  • słowacki: obličaj, tvár
  • ukrajiński: лице, обличчя