hej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [χei ̯]

wykrziknik

hej wykrziknik

1. prziwołanie czyjijś uwŏgi
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   - Hej, Szymki, Ochmany, niy przejmujcie sie tak.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Tak ci jechali, ale ci już ôdjechali dalij, już byli dalij, a mōwiyli mu: hej, hej, dej se pozōr, dej se pozōr, tymu co to siedzieli tam ś nim.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] jedyn Polŏk szeł za niymi a nejd syr a leci ku tym chłopōm a prawi hej wy jest to wasz syr mōm?

synōnimy:

1. te, halo

Inksze jynzyki

• angelski: hey, oi, yo
• czeski: hej
• francuski: hep, hé, ohé
• hiszpański: ea, eh
• niymiecki: Hallo
• polski: hej
• ruski: эй, гей