ja

Etymologijŏ

Ze niymieckigo ja, ôd pragermańskigo *ja (ja), ôd praindoeuropejskigo *yē (już).

Wymŏwa

AS: /i ̯a/

Partykuła

ja partykuła

1. Używanŏ do pokŏzaniŏ zgody abo akceptacyje.
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Ja, padŏ, przizwolōł, iże bańdzie robiōł.

   • forum.interia.pl

   gwary to niy pamiyntom ale jynzyk to ja;)

synōnimy:

1. toć

antōnimy:

1. niy

Inksze jynzyki

• angelski: yes
• czeski: ano
• francuski: oui, si
• hiszpański: sí
• italijański: sì
• niymiecki: ja
• polski: tak
• ruski: да
• słowacki: áno
• ukrajiński: так