kans

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kǫ̑sъ.

Wymŏwa

AS: [kãns]

Liczebnik

kans liczebnik niyôkryślōny

1. moc, dużo
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Lecielimy tak oba kans czasu.

   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   Kartŏfli garniec nastrużã, kans miansa postawiã, a poty wielki garniec klōzek nawarzã,

składnia:

1. kans + dopołniŏcz

synōnimy:

1. dużo, moc, mocka, siyła

antōnimy:

1. ździebko, mało, niywiela, trochã

Rzeczownik

kans rodzaj mynski rzeczowy

1. tajla czegoś, kōnsek
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   A poty wzianli taki kans pōtna jak toty, choćby chōnuca, ôdziŏli sie, tak tukej zawiōnzali takõ maszã i śli do kościeła.

   • 1913, Dziennik Robotniczy

   A możno tyż chcieli cysaroki a uhry wziąć se kans Czornogóry a sandżak nowobazarski, tak, kiej przedziyj wziyni se Bośnio a Hercegowina?

synōnimy:

1. kawołek, kawoł, kōnsek, kōncek

Inksze jynzyki

• angelski: a lot, many, much
• czeski: mnoho
• francuski: beaucoup de, de nombreux, plusieurs
• hiszpański: muchos, muchas
• italijański: molto, tanto
• niymiecki: viel
• polski: wiele, dużo, mnóstwo
• ruski: много
• słowacki: mnoho
• ukrajiński: бага́то, чима́ло