karlus

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [karlus]

Rzeczownik

karlus rodzaj mynski ôsobowy

  1. synek, mody chop
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    To też ta Meluzyna chladała takiego, ale jak sie karlusy dowiedzieli, że to jest pōł ryby i pōł dziołchy to sie potym żynić nie chcieli.
    • 2018, Antoine de Saint Exupéry, Mały Princ, przekł. Grzegorz Kulik
    - Mōj mały karlusie, sam sie już niy rozchodzi ô liszkã!

ôdmiana:

ôdmiana: karlus
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik karlus karlusy
dopołniŏcz karlusa karlusōw
cylownik karlusowi karlusōm
biernik karlusa karlusōw
nŏrzyndnik karlusym karlusami
pz.: karlusōma
miyjscownik karlusie karlusach
wołŏcz karlusie karlusy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik karlus karlusy
dopołniŏcz karlusa karlusōw
cylownik karlusowi karlusōm
biernik karlusa karlusōw
nŏrzyndnik karlusym karlusami
pz.: karlusōma
miyjscownik karlusie karlusach
wołŏcz karlusie karlusy

synōnimy:

  1. ciesz. feszŏk, panŏczek, synek, przes. pachołek, chopŏk, ciesz. kluk

antōnimy:

  1. chop, dziŏd, dzioucha, frela, frelka, starzik

Inksze jynzyki

  • angelski: young man, youngster, youth
  • czeski: mládenec, mladík
  • francuski: jeune homme
  • hiszpański: joven, mozo
  • italijański: giovinotto
  • niymiecki: Junge
  • polski: młodzieniec
  • ruski: младенец, парень
  • słowacki: do dodaniŏ
  • ukrajiński: немовля, юнак