kartka

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:12, 24 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Wymŏwa)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd karta + -ka, ôd niymieckigo Karte, ôd łaciny charta, ôd starogreckigo χάρτης, ôd praindoeuropejskigo *ǵʰer-.

Wymŏwa

AS: [kartka]

Rzeczownik

kartka rodzaj żyński

  1. archa papiōru; part ksiōnżki itp., co mŏ dwie strōny
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    jak zaszeł do tygo ksiyndza to przeczitoł tã kartkã i zawołoł go do izby i nalepiōł mu bo w ty kartce stało że mu mŏ nalepić i tak uciek s pukōma nazŏd do swojego ksiyndza
    • 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Ale wejrzyjcie ino do okien, kaj wystowiajom owoc, przeczytejcie na kartce, wiela tako gruszka kosztuje
  2. kartka pocztowŏ
    • 2017, Gotyk w godce. Jednoaktówki po śląsku
    A Paulek nojprzōd pisoł piyńć razy do roku, potym ino kartka jako na świynta

ôdmiana:

ôdmiana: kartka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kartka kartki
dopołniŏcz kartki kartek
cylownik karce kartkōm
biernik kartkã kartki
nŏrzyndnik kartkōm kartkami
pz.: kartkōma
miyjscownik kartce kartkach
wołŏcz kartko kartki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kartka kartki
dopołniŏcz kartki kartek
cylownik karce kartkōm
biernik kartka kartki
nŏrzyndnik kartkōm kartkami
pz.: kartkōma
miyjscownik kartce kartkach
wołŏcz kartko kartki

synōnimy:

  1. archa, karta

Inksze jynzyki

  • angelski: card, sheet
  • czeski: karta
  • francuski: feuille
  • hiszpański: papeleta
  • italijański: foglietto, foglio
  • niymiecki: Blatt, Karte, Zettel
  • polski: kartka
  • ruski: карточка, лист, открытка, страница
  • słowacki: karta
  • ukrajiński: картка