kość

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:52, 23 wrz 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*kostь}}, ze {{erb|pie|*kost-}}. ===Wymŏwa=== {{as|kość}} ===Rzeczownik=== '''kość''' {{zynski}} # {{et|anatōmijŏ}} tajla s...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kostь, ze praindoeuropejskigo *kost-.

Wymŏwa

AS: [kość]

Rzeczownik

kość rodzaj żyński

  1. (anatōmijŏ) tajla szkeletu ludzi abo zwiyrzōnt
    • 1907, Jan Obuszek, Jako gorol lyczył prosien
    Chłopie, to prosiyn mŏ grbietowōm kość złōmanōm, – nie par nic, jyny weź kōł, abo co, rznij po grbiecie, a naprawisz.
    Łodechcialo mu sie wtynczas cołkigo rewiru i z bolawym krziżym do roboty poszoł. Coź, kie kości za jakiś czas zajś dały o siebie znać.

ôdmiana:

ôdmiana: kość
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kość kości
dopołniŏcz kości kości
cylownik kości kościōm
biernik kość kości
nŏrzyndnik kościōm kościami
pz.: kościōma
miyjscownik kości kościach
wołŏcz kości kości
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kość kości
dopołniŏcz kości kości
cylownik kości kościōm
biernik kość kości
nŏrzyndnik kościōm kościami
pz.: kościōma
miyjscownik kości kościach
wołŏcz kości kości

synōnimy:

  1. pot. gnŏt

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: bone
  • czeski: kost
  • francuski: os
  • hiszpański: hueso
  • niymiecki: Knochen
  • polski: kość
  • ruski: кость