kole

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kolo, ze praindoeuropejskigo *kʷékʷlos.

Wymŏwa

AS: [kole]

Przimiano

kole przimianek

  1. blisko, przi
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Kiedyś przystanyli kole pola, kaj my żniwowali:
    • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany
    Zarŏz ôpisoł świyncōnōm krejdōm kōłko na ziymi kole nōg.
    • 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Kościół nom życzy tego błogosławieństwa i som je nom przynosi kole Nowego Roku do każdyj chałpy, do każdego miyszkanio.

składnia:

  1. kole + D.

synōnimy:

  1. blisko, po blisku, przi, wedle, wele, ciesz. wedla

Rzeczownik

koło rzeczownik

  1. Miyjscownik ôd koło.

Inksze jynzyki

  • angelski: (przimiano) at, near, next to
  • czeski: (przimiano) vedle
  • francuski: (przimiano) auprès de, à côté de
  • hiszpański: (przimiano) además de, al lado, al lado de, cerca
  • italijański: (przimiano) accanto, vicino
  • niymiecki: (przimiano) neben
  • polski: (przimiano) obok, koło, przy, blisko
  • ruski: (przimiano) возле
  • słowacki: (przimiano) vedľa
  • ukrajiński: (przimiano) біля, поруч