kto

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kъto, ze praindoeuropejskigo *kʷos, *kʷid

Wymŏwa

AS: [kto]

Zamianek

kto zamianek

1. kōmunikuje, iże mŏwa je ô leda keryj ôsobie ze danego zbioru
   • 1921, Kocynder

   Kto chce dalej na tych gizdów robić i łod nich se dać rajcować, to niech głosuje za Miemcami.

2. wkludzŏ pytanie
   • 1921, Kocynder

   Kto ci to godoł?

3. wkludzŏ pytanie zależne po zdaniu nadrzyndnym
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   tak znaleźli trzi plŏcki na krziżu i lew zarŏz wiedzioł, kto był winiyn śmierci jego

4. prziłōnczŏ zdanie podrzyndne do składnika zdaniŏ nadrzyndnego
   • forum.gazeta.pl

   W polskym syjmie downo wiedzom co se tam dzieje - ale widocznie niyma kogojs kto by ryzykowou tako decyzjo

5. ôkryślŏ niyzidyntyfikowanõ ôsobã
   • 1911, A. Skudrzykowŏ, Ô wasermōnie

   Ćma była, choćby kto kōmu przez pyszczysko doł, toby myśloł, że sie ô strōm uwalił.

ôdmiana:

Przipadek	kto
Mianownik
Dopołniŏcz	kogo
Cylownik	kōmu
Biernik	kogo
Nŏrzyndnik	kim
Miyjscownik

kolokacyje:

kto tam?

synōnimy:

1. chto, fto, gdo
2. chto, fto, gdo
3. chto, fto, gdo
4. chto, fto, gdo
5. chto, chtoś, fto, ftoś, gdo, gdoś

antōnimy:

1. co
2. co
3. co
4. co
5. co, coś, żŏdyn

Frazeologijŏ

• kto wiy
• mało kto
• ktoś niy wiy, kto mu rzić posroł
• skrzeczeć, jakby kogoś kto ze skōry ôdzieroł

Inksze jynzyki

• angelski: anybody, anyone, somebody, someone, that, who
• czeski: kdo
• francuski: quelqu'un, qui
• hiszpański: alguien, quien
• italijański: chi
• niymiecki: wer
• polski: kto
• ruski: кто
• słowacki: kto
• ukrajiński: хто