kwiŏtek

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [kfʹi ̯otek], [kfʹi ̯ou̯tek] (ôpol.)

Rzeczownik

kwiŏtek rodzaj mynski rzeczowy

  1. zdrobniynie ôd kwiŏt
    • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
    Trzimała gałōnzkã ôstrokrzewu w rynce, a ôpacznie do tego znaku zimy, na ôblyczyniu miała latowe kwiŏtki.
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Na brzoskwach kwiŏtkōw tela – dyszcza krapki pijōm.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    A ta Kostrzewowa cera chodzi jak kwiŏtek.

ôdmiana:

ôdmiana: kwiŏtek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kwiŏtek kwiŏtki
dopołniŏcz kwiŏtka kwiŏtkōw
cylownik kwiŏtkowi kwiŏtkōm
biernik kwiŏtek kwiŏtki
nŏrzyndnik kwiŏtkym kwiŏtkami
pz.: kwiŏtkōma
miyjscownik kwiŏtku kwiŏtkach
wołŏcz kwiŏtku kwiŏtki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kwiotek kwiotki
dopołniŏcz kwiotka kwiotkōw
cylownik kwiotkowi kwiotkōm
biernik kwiotek kwiotki
nŏrzyndnik kwiotkym kwiotkami
pz.: kwiotkōma
miyjscownik kwiotku kwiotkach
wołŏcz kwiotku kwiotki

synōnimy:

  1. kwiŏtuszek, kwiŏteczek, kwiŏt, poł. kwiŏtko, bluma

Inksze jynzyki

  • angelski: flower
  • czeski: květ
  • francuski: fleur
  • hiszpański: flor
  • niymiecki: Blume
  • polski: kwiatek
  • ruski: цветок