lebo

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 20:06, 3 paź 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|lebo}} ===Spōjnik=== '''lebo''' {{spōjnik}} # {{et|połednie|cieszyńske}} używany do łōnczyniŏ dwōch sł...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [lebo]

Spōjnik

lebo spōjnik

  1. (połednie, cieszyńske) używany do łōnczyniŏ dwōch słōw, twierdzyń, zdań etc., co mogōm sie zamiyniać abo wykluczać
    • 1908, Ferdynand Dyrna, Jyndrys
    y, aby sie uchować byle czym, co mu gaździnki z miłosierdzia podały. Wyżebrany ziymniŏczek, kapusta, lebo suchy chlebiczek, były jego pożywiynim. Dość, byleby duszyczke wcielisku udzierżeć. – Jak mu co dali
    • 1935, Feliks Steuer, Ostatńi gwojźdźaurz
    Gwoździŏrz nagarnuje do miarky lebo biere na szufan a sypie.
  2. w inkszym przipadku; kōnsekwyncyjŏ niyspołniyniŏ warōnku
    • (potrzebny przikłŏd), patrz abo, znaczynie 2.

synōnimy:

  1. abo, albo

Inksze jynzyki

  • angelski: or
  • czeski: nebo
  • francuski: ou
  • hiszpański: o, u
  • italijański: o
  • niymiecki: entweder, oder
  • polski: albo
  • ruski: или
  • słowacki: lebo
  • ukrajiński: або