masŏrz

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [masoš], [masou̯š] (ôpol.)

Rzeczownik

masŏrz rodzaj mynski ôsobowy

  1. ôsoba, co ôbrŏbiŏ i przedŏwŏ miynso; posiedziciel masarnie
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    Josefowi Magnorowi je ôziym lŏt i wyglōndŏ na plac, i w kōńcu sōm, doczekoł sie: na plac wchodzōm masŏrz z czelŏdnikym, ôba we kitlach, niesōm noże i topory.
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Zawołoł tego młynarczyka i padoł mu tak: Kożdego roku przed godniymi świyntami przedowōmy lōd masarzowi. Jutro weźniesz siykiyram, narōnbiesz na stawie lodu i zawieziesz masarzowi.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    To tyn masŏrz, tyn świniã biōł.

ôdmiana:

ôdmiana: masŏrz
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik masŏrz masarze
dopołniŏcz masarza masarzi
cylownik masarzowi masarzōm
biernik masarza masarzōw
nŏrzyndnik masarzym masarzami
pz.: masarzōma
miyjscownik masarzu masarzach
wołŏcz masarzu masarze
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik masorz masarze
dopołniŏcz masarza masarzi
cylownik masarzowi masarzōm
biernik masarza masarzōw
nŏrzyndnik masarzym masarzami
pz.: masarzōma
miyjscownik masarzu masarzach
wołŏcz masarzu masarze

Inksze jynzyki

  • angelski: butcher
  • czeski: řezník
  • francuski: boucher
  • hiszpański: carnicero
  • niymiecki: Fleischer
  • polski: rzeźnik
  • ruski: мясник