matka

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Zed prasłowiańskigo *mati, ze praindoeuropejskigo *méh₂tēr.

Wymŏwa

AS: [matka]

Rzeczownik

matka rodzaj żyński

  1. kobiyta abo samica zwiyrzyńcia, co urodziyła dziecko
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Miałach jeszcze trocha uszporowanych piniędzy oraz sporo pamiątek po matce.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Toch była takōm dzieuchōm, to tukej na przodku, jŏch, my tukej miyszkały z matkōm na zadku, dzie tera miyszkōmy.

ôdmiana:

ôdmiana: matka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik matka matki
dopołniŏcz matki matek
cylownik matce matkōm
biernik matkã matki
nŏrzyndnik matkōm matkami
pz.: matkōma
miyjscownik matce matkach
wołŏcz matko matki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik matka matki
dopołniŏcz matki matek
cylownik matce matkōm
biernik matka matki
nŏrzyndnik matkōm matkami
pz.: matkōma
miyjscownik matce matkach
wołŏcz matko matki

synōnimy:

  1. mama, mamulka, muter, muterka, mutra

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: mother
  • czeski: mater, matka, mutr, máti, máť
  • francuski: mère
  • hiszpański: madre
  • italijański: madre
  • niymiecki: Mutter
  • polski: matka
  • ruski: игуменья, мать, настоятельница
  • słowacki: mater, mati, matka, mať
  • ukrajiński: мати