miyszkaniec

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

miyszkanie + -iec

Wymŏwa

AS: [mʹi ̯yškãńec]

Rzeczownik

miyszkaniec rodzaj mynski ôsobowy

  1. osoba, co kajś miyszkŏ (żyje)
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    sowiecke wojŏki w modrych galŏtach i baranich kożuszkach rozstrzelowujōm miyszkańcōw Prziszowic pod murym smyntŏrza.
    Toż kożdy miyszkaniec Ślonska może poczuć sie i być Ślonzokym.

ôdmiana:

ôdmiana: miyszkaniec
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik miyszkaniec miyszkańcy
dopołniŏcz miyszkańca miyszkańcōw
cylownik miyszkańcowi miyszkańcōm
biernik miyszkańca miyszkańcōw
nŏrzyndnik miyszkańcym miyszkańcami
pz.: miyszkańcōma
miyjscownik miyszkańcu miyszkańcach
wołŏcz miyszkańcu miyszkańcy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik miyszkaniec miyszkańcy
dopołniŏcz miyszkańca miyszkańcōw
cylownik miyszkańcowi miyszkańcōm
biernik miyszkańca miyszkańcōw
nŏrzyndnik miyszkańcym miyszkańcami
pz.: miyszkańcōma
miyjscownik miyszkańcu miyszkańcach
wołŏcz miyszkańcu miyszkańcy

synōnimy:

  1. ôbywatel, lokatōr

antōnimy:

  1. cudzy czowiek, gość, przibysz

Inksze jynzyki

  • angelski: indweller, inhabitant
  • czeski: obyvatel
  • francuski: habitant
  • hiszpański: habitante
  • italijański: abitante
  • niymiecki: Einwohner
  • polski: mieszkaniec
  • ruski: житель
  • słowacki: obyvateľ
  • ukrajiński: мешканець