no

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: /no/

Partykuła

no partykuła

  1. Używanŏ po pauzie abo do zaczyńciŏ nowego tymatu, pytaniŏ, historyje.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Zaproszōm przŏcieli swojich i cudzych, i sōm druchny, i drużby. No i to wesele gotowe.
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Poradził bydło wyleczyć, złōmanōm rankam, abo nogam zestawić, czary odegnać, dać zieliny na morzisko no i poradzić, jak rady potrzebowoł.
  2. Używanŏ do wkludzyniŏ do pytaniŏ.
    No co to je za tańcowani, powiydzcie mi?!?
  3. Używanŏ ze trybym rozkazu.
    • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie
    Idź no otwórz, gdoś tam burzy.

synōnimy:

  1. na, tōż, tak

Inksze jynzyki

  • angelski: well
  • czeski: tak
  • francuski: alors
  • hiszpański: pues, entonces
  • italijański: allora
  • niymiecki: also
  • polski: więc, no
  • ruski: так, ита́к
  • słowacki: tak
  • ukrajiński: отже