pōnoć

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 18:32, 28 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pȯ̃noć]

Partykuła

pōnoć partykuła

  1. informuje, iże ôsoba, co gŏdŏ, dystansuje sie ôd wyrażanego zdanio
    • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku
    Bo pōnoć to było ôstatnie, co pedzioł, coby sam nazod przijechać po to, co tukej ôstawiōł.
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    poszoł za to do szynku i piōł bez trzi dni, i pōnoć przepiōł tam majōntek, bo stawioł kożdymu, fto chcioł.

synōnimy:

  1. podobno, bezma, pōnoś

Inksze jynzyki

  • angelski: allegedly, reportedly, supposedly
  • czeski: údajně, prý, prej
  • francuski: prétendument
  • hiszpański: supuestamente, dizque
  • italijański: presunto
  • niymiecki: angeblich
  • polski: podobno
  • ruski: якобы
  • słowacki: vraj
  • ukrajiński: do dodaniŏ