regiōn

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Region, ôd łaciny regiō, na ôstatku ôd praindoeuropejskigo *h₃réǵeti.

Wymŏwa

AS: [reǵȯ̃n]

Rzeczownik

regiōn rodzaj mynski rzeczowy

  1. doś jednorodne przestrzyństwo, co je inksze ôd terynōw kole niego skuli znakōw naturalnych abo efektōw ludzkigo działanio
    Wszyjskich Sami je kole 160 tysiyncy. Nojwiyncyj ich żyje we regiōnie Sápmi we pōłnocnyj Skandynawiji.
    Po tym, jak Brytyjŏcy wycŏfali sie Indyji, regiōn bōł potajlowany na dwa kraje: Indie i Pakistan.

ôdmiana:

ôdmiana: regiōn
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik regiōn regiōny
dopołniŏcz regiōnu regiōnōw
cylownik regiōnowi regiōnōm
biernik regiōn regiōny
nŏrzyndnik regiōnym regiōnami
pz.: regiōnōma
miyjscownik regiōnie regiōnach
wołŏcz regiōnie regiōny
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik regiōn regiōny
dopołniŏcz regiōnu regiōnōw
cylownik regiōnowi regiōnōm
biernik regiōn regiōny
nŏrzyndnik regiōnym regiōnami
pz.: regiōnōma
miyjscownik regiōnie regiōnach
wołŏcz regiōnie regiōny

synōnimy:

  1. rejōn, ôbszar, dzielnica, teryn, kraj, land

Inksze jynzyki

  • angelski: area, district, region
  • czeski: region
  • francuski: région
  • hiszpański: región
  • niymiecki: Region
  • polski: region
  • ruski: регион