siebie

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [śebʹi ̯e]

Zamianek

siebie zamianek

  1. skazuje, iże podmiot jednocześnie wykōnuje i ôdbiyrŏ czynność
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Jak sie już tak urzōńdzili, to potym se legli kole siebie i co tam robili to jyny jedyn miesiōnczek wie, ale ōn nie powie.
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Sōm siebie rŏczyć muszã – kaj sōm przijŏciele?

ôdmiana:

przipadek zamianek zwrotny
mianownik – brak –
dopołniŏcz siebie / sie / siã
cylownik sobie
biernik siebie / sie / siã
nŏrzyndnik sobōm
miyjscownik sobie

składnia:

  1. siebie + dopołniŏcz, siebie + biernik

synōnimy:

  1. siã, sie

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: himself, myself, oneself, yourself
  • czeski: se, sebe
  • francuski: lui-même, à lui-même, se
  • hiszpański: sí mismo
  • italijański: do dodaniŏ
  • niymiecki: dich, euch, mich, sich, uns
  • polski: siebie
  • ruski: себя
  • słowacki: sa, seba
  • ukrajiński: себе