sporo

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [sporo]

Liczebnik

sporo liczebnik niyôkryślōny

1. niymało
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Takich bajtli jak jo było sporo, bo kożdy mały synek abo dziołszka wdycki kiecki mamy się trzymały, to tyż siedzielimy na dylinach, [...]

   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Od bojszowskigo odpustu dostołech jich sporo! Niy ma tydnia, żeby z Bojszów coś niy nadeszło.

   • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego

   Kōmratka prziniōsła chadrã i ajmer z wodōm. Sporo wytarła, już nic nie było widać, ale grać to nōm sie już nie chciało.

synōnimy:

1. moc, siyła, dużo, ciesz. godnie, hurma, mocka, ciesz. norymnie, połno

antōnimy:

1. mało, maluśko, niywiela

Inksze jynzyki

• angelski: a, a bit, a lot, deal, good, many, much, pretty, quite
• czeski: hodně
• francuski: assez, beaucoup, pas mal
• hiszpański: bastante, no poco
• niymiecki: viel
• polski: sporo
• ruski: довольно, много, немало