tu

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 13:30, 26 lut 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*tu}}. ===Wymŏwa=== AS: /tu/ ===Zamiano=== '''tu''' {{zamiano}} # Używane do ôkryślyniŏ miyjsca, co w nim je ôsoba, co gŏd...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *tu.

Wymŏwa

AS: /tu/

Zamiano

tu zamianek

  1. Używane do ôkryślyniŏ miyjsca, co w nim je ôsoba, co gŏdŏ.
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Obiecoł, że przyjdzie tu wtoś do nos odrobiać landówa.
  2. Używane do ôkryslyniŏ miyjsca, co ô nim je prawie mŏwa.
    • 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj
    Wojŏcy prziszli z marami zaś do kościoła, bo myśleli, że wojok zaś jest zamorzōny. A tu napotkali taki cud.

synōnimy:

  1. sam, tukej, samtukej

antōnimy:

  1. hań (regiōnalne), hanej (cieszyńske), han (cieszyńske)

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: here
  • czeski: tady
  • francuski: ici
  • hiszpański: acá, aquí
  • italijański: qua, qui
  • niymiecki: hier
  • polski: tu
  • ruski: здесь, тут
  • słowacki: tu
  • ukrajiński: тут