wiyrch

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 16:51, 6 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*vьrxъ}}. ===Wymŏwa=== {{as|v'i ̯yrχ}} ===Rzeczownik=== '''wiyrch''' {{mrzecz}} # gōrnŏ tajla czegoś, przeciwiyństwo sp...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *vьrxъ.

Wymŏwa

AS: [v'i ̯yrχ]

Rzeczownik

wiyrch rodzaj mynski rzeczowy

  1. gōrnŏ tajla czegoś, przeciwiyństwo spodka
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Młynorz na wiyrchu sypoł obile do trychtra, a na dole leciała już do miechōw mōnka i otramby.
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    W mŏju dostŏwały gujsiynta baj ôbrzinkã, to je wiyrch ôbżnuti z młodygo ôbiylŏ.

ôdmiana:

ôdmiana: wiyrch
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wiyrch wiyrchy
dopołniŏcz wiyrchu wiyrchōw
cylownik wiyrchowi wiyrchōm
biernik wiyrch wiyrchy
nŏrzyndnik wiyrchym wiyrchami
pz.: wiyrchōma
miyjscownik wiyrchu wiyrchach
wołŏcz wiyrchu wiyrchy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wiyrch wiyrchy
dopołniŏcz wiyrchu wiyrchōw
cylownik wiyrchowi wiyrchōm
biernik wiyrch wiyrchy
nŏrzyndnik wiyrchym wiyrchami
pz.: wiyrchōma
miyjscownik wiyrchu wiyrchach
wołŏcz wiyrchu wiyrchy

synōnimy:

  1. gōra

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: top
  • czeski: vršek
  • francuski: dessus
  • hiszpański: cima
  • niymiecki: Oberteil
  • polski: wierzch
  • ruski: верх