zima

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *zima, ze prabałtosłowiańskigo *źeimā́ˀ, ze praindoeuropejskigo *ǵʰéyōm.

Wymŏwa

AS: [źĩma]

Rzeczownik

zima rodzaj żyński

  1. nojzimniyjszŏ pora roku; jedna ze sztyrech miyndzy jesiyniōm a wiosnōm
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Już my sie zimy niy musieli boć.
    • 1931, Jerzy Probosz, Biydnŏ Wilija
    A że zima była dość ôstro, tōż dzieci firecki posiadały na nŏlepi koło ôgnia.

ôdmiana:

ôdmiana: zima
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik zima zimy
dopołniŏcz zimy zim
cylownik zimie zimōm
biernik zimã zimy
nŏrzyndnik zimōm zimami
pz.: zimōma
miyjscownik zimie zimach
wołŏcz zimo zimy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik zima zimy
dopołniŏcz zimy zim
cylownik zimie zimōm
biernik zima zimy
nŏrzyndnik zimōm zimami
pz.: zimōma
miyjscownik zimie zimach
wołŏcz zimo zimy

Przisłōwek

zima przisłōwek

  1. (połednie) przisłōwek, co mŏ take samo znaczynie, co zimno
    • 1930, Jan Łysek, mōnolog, co go zapisoł z pamiyńci Pawoł Zawada
    [...] jŏ mōm nogawice, kopyca, szaciōnki, słōmym w kyrpcach, a jeszcze mi zima, a ône jyny taki rzŏdki cosi na nogach i bōtki też chudobne, [...]

synōnimy:

  1. zimno

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: winter
  • czeski: zima
  • francuski: hiver
  • hiszpański: invierno
  • niymiecki: Winter
  • polski: zima, zimno
  • ruski: зима