ôjciec

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 15:42, 7 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{erb|ps|*otьcь}}, ôð {{erb|pie|*átta}}. ===Wymŏwa=== {{as|'''u̯o'''i ̯ćec}} ===Rzeczownik=== '''ôjciec''' {{mosob}} # chop, co...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd prasłowiańskigo *otьcь, ôð praindoeuropejskigo *átta.

Wymŏwa

AS: [u̯oi ̯ćec]

Rzeczownik

ôjciec rodzaj mynski ôsobowy

  1. chop, co mŏ swoje dziecko
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    I dali go uczyć za szewca. Bōł tam u tego szewca trzi dni i prziszeł dō dōm, i powiedzioł ôjcowi, iże nie pōdzie, aże tam majster te bōty sprzedŏ. A ôjciec, iż ôn do tego majstra pōdzie.
    • 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
    Razu jednego posłoł ksiōndz nieboszczyk Walczuch po ôjca i mōwił mu, co to chce sy mnōm robić, jeżeli mie to do jakiyj nauki nie pośle.

ôdmiana:

ôdmiana: ôjciec
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ôjciec ôjce
dopołniŏcz ôjca ôjcōw
cylownik ôjcowi ôjcōm
biernik ôjca ôjcōw
nŏrzyndnik ôjcym ôjcami
pz.: ôjcōma
miyjscownik ôjcu ôjcach
wołŏcz ôjciec ôjce
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ôjciec ôjce
dopołniŏcz ôjca ôjcōw
cylownik ôjcowi ôjcōm
biernik ôjca ôjcōw
nŏrzyndnik ôjcym ôjcami
pz.: ôjcōma
miyjscownik ôjcu ôjcach
wołŏcz ôjciec ôjce

synōnimy:

  1. pot. tata, fater, fŏter, pot. tatek, pot. tacik, pot. tatulek

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: father
  • czeski: fotr, otec, tatínek, taťka, táta
  • francuski: père
  • hiszpański: padre
  • niymiecki: Vater
  • polski: ojciec
  • ruski: отец, родоначальник