wrzesiyń

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [vžeśỹń]

Rzeczownik

wrzesiyń rodzaj mynski rzeczowy

  1. dziewiōnty miesiōnc w roku podle kalyndorza gregoriańskigo i juliańskigo
    • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
    Wielkanoc była latoś w kwietniu, a terozki momy początek września...
    • 2008, Zbigniew Kadłubek, Listy z Rzymu
    Jesiynno pogoda, chocioż to dopjyro wrzesiyń.

ôdmiana:

ôdmiana: wrzesiyń
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wrzesiyń wrześnie
dopołniŏcz września wrześniōw
cylownik wrześniowi wrześniōm
biernik wrzesiyń wrześnie
nŏrzyndnik wrześniym wrześniami
pz.: wrześniōma
miyjscownik wrześniu wrześniach
wołŏcz wrześniu wrześnie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wrzesiyń wrześnie
dopołniŏcz września wrześniōw
cylownik wrześniowi wrześniōm
biernik wrzesiyń wrześnie
nŏrzyndnik wrześniym wrześniami
pz.: wrześniōma
miyjscownik wrześniu wrześniach
wołŏcz wrześniu wrześnie

synōnimy:

  1. zeptymber

Inksze jynzyki

  • angelski: September
  • czeski: září
  • francuski: septembre
  • hiszpański: septiembre, setiembre
  • niymiecki: September
  • polski: wrzesień
  • ruski: сентябрь