Łukasz
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [u̯ukaš]
Rzeczownik
Łukasz rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) miano mynske
- 2008, Zbigniew Kadłubek, Listy z Rzymu
- Niy do sie tego urywka z Ywangelji Łukasza czytać inaczyj, jak z płaczkami w oczach…
ôdmiana:
| ôdmiana: Łukasz | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Łukasz | Łukasze |
| dopołniŏcz | Łukasza | Łukaszōw |
| cylownik | Łukaszowi | Łukaszōm |
| biernik | Łukasza | Łukaszōw |
| nŏrzyndnik | Łukaszym | Łukaszami pz.: Łukaszōma |
| miyjscownik | Łukaszu | Łukaszach |
| wołŏcz | Łukaszu | Łukasze |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Łukasz | Łukasze |
| dopołniŏcz | Łukasza | Łukaszōw |
| cylownik | Łukaszowi | Łukaszōm |
| biernik | Łukasza | Łukaszōw |
| nŏrzyndnik | Łukaszym | Łukaszami pz.: Łukaszōma |
| miyjscownik | Łukaszu | Łukaszach |
| wołŏcz | Łukaszu | Łukasze |
Inksze jynzyki
- angelski: Lukas, Luke
- czeski: Lukáš
- francuski: Luc
- hiszpański: Lucas
- niymiecki: Lukas
- polski: Łukasz
- ruski: Лука
