Kōmyntorz do utworu
Dej pokōj, a we ôryginale Gibs auf to krōtko ôpowiastka, co mo forma podano na przipowieść, a napisoł ja na kōniec 1922 roku Franz Kafka.
Grzegorz Kulik

--------------

Tyn utwōr je dostympny na licyncyji Creative Commons Podanie autora-Niykōmercyjne-Bez pochodnych 4.0 Miyndzynorodowo (CC BY-NC-ND 4.0)
Autōr: Franz Kafka
Przekłod: Grzegorz Kulik
Ôbroz na ôbkłodce: Martin Katler ze Unsplash
Zdrzōdło: https://silling.org/
Silling to projekt kludzōny dlo publicznego dobra. Jego cyl to uproszczynie dostympu do norzyńdzi i dōbr kultury we ślōnskim jynzyku. Bez sparcio ôd używoczōw niy szło by go kludzić, tōż zastanōwcie sie nad dociepniyńciym sie:
https://patronite.pl/grzegorzkulik
https://paypal.me/GrzegorzKulik

---------------

Dej pokōj!
Franz Kafka

Było fest wczas rano, ulice czyste i prōzne. Szołch na banhof. Jakech porōwnoł zygor na wieży ze swojim zygarkym, toch spōmiarkowoł, że już było moc niyskorzij, niż żech myśloł. Musioł żech sie uwijać. Skirz szoku tego ôdkrycio niy bōł żech zicher drōgi, niy znoł żech jeszcze tak dobrze tego miasta. Szczyńściym szandar bōł blisko, pognołch dō niego i ze ciynżkim dychym spytołch go ô drōga. Ôn sie uśmiychnōł i prawiōł:
– Ôdy mie chcesz znać drōga?
– Ja – pedziołch – bo sōm niy poradza znojś.
– Dej pokōj! Dej pokōj! – ciepnōł i ôbrōciōł sie ôdy mie ze nogłym szarpniyńciym, jak ludzie, co chcōm być sami ze swojim śmiychym.