ôba

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *oba.

Wymŏwa

AS: [oba]

Liczebnik

ôba liczebnik zbiorowy

  1. dwie kōnkretne rzeczy; jedyn i drugi
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    I se po kōnszczku ôba ôdgryzali,
    • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
    Rŏz za kedy nowi ludzie gŏdali do Scrooge’a „Scrooge”, a niyrŏz „Marley”, a ôn ôdpadoł na ôba miana.
    • 1894, Franciszek Chlebik, Jak wyglōndŏ utopiec
    Tochmy go ôba widzieli.

Inksze jynzyki

  • angelski: both
  • czeski: oba
  • francuski: tous les deux
  • hiszpański: ambos
  • italijański: ambidue, tutti i due
  • niymiecki: beide
  • polski: oba
  • ruski: оба
  • słowacki: oba
  • ukrajiński: оби́два