łōżko
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [u̯ȯško]
Rzeczownik
łōżko rodzaj nijaki
- nŏczynie przeznaczōne do spaniŏ
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- I tyn chop wez to dziecio, a padoł - co mi tak to dziecko dŏwŏsz na łōżko, go se ôstŏw u siebie.
- 1931, Jerzy Probosz, Biydnŏ Wilija
- Paweł w zlynku porwoł sie z łōżka, ale swalił sie na ziym i krew sie mu z piersich szczurkym puściła.
- 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
- Dach mi przeciykŏ drek nad łōżkym, [...]
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: łōżko |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
synōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: bed
- czeski: postel
- francuski: lit
- hiszpański: cama
- niymiecki: Bett
- polski: łóżko
- ruski: койка, кровать