Achim

Etymologijŏ

Od biblijnego Jehoiachim, ôd hebrajskigo יְהוֹיָקִים.

Wymŏwa

AS: [aχʹĩm]

Rzeczownik

Achim rodzaj mynski ôsobowy

1. chopske miano, skrōcynie ôd Joachim
   • 2016, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W przekleństwie kalectwa

   Ludzie byli może nabadani, ale Achim – okaliczony wojnom borok, niy poradził na to strzylani nabadać.

   • 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku

   Ze zadku stoi Komisorz Achim Hanusik.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: Achim
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Achim	Achimy
dopołniŏcz	Achima	Achimōw
cylownik	Achimowi	Achimōm
biernik	Achima	Achimōw
nŏrzyndnik	Achimym	Achimami pz.: Achimōma
miyjscownik	Achimie	Achimach
wołŏcz	Achimie	Achimy

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Achim	Achimy
dopołniŏcz	Achima	Achimōw
cylownik	Achimowi	Achimōm
biernik	Achima	Achimōw
nŏrzyndnik	Achimym	Achimami pz.: Achimōma
miyjscownik	Achimie	Achimach
wołŏcz	Achimie	Achimy

Inksze jynzyki

• angelski: Joachim
• czeski: Jáchym
• francuski: Joachim
• hiszpański: Joaquín
• italijański: Gioacchino
• niymiecki: Joachim
• polski: Joachim
• ruski: Иоаким
• słowacki: do dodaniŏ
• ukrajiński: do dodaniŏ