Brōnek

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [brȯ̃nek]

Rzeczownik

Brōnek rodzaj mynski ôsobowy

  1. zdrobniynie ôd Brōnisław
    Łod tego czasu Bronek zachodzioł do Zigusia jak mu czas pozwoloł, a boł ś niego rychtyg fajny kamrat, co to i pogodo o markotnych rzeczach i pofulo o gupotach, a jak trza to i gorściom w stoł tyż poradzi klupnyć.

ôdmiana:

ôdmiana: Brōnek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Brōnek Brōnki
dopołniŏcz Brōnka Brōnkōw
cylownik Brōnkowi Brōnkōm
biernik Brōnka Brōnkōw
nŏrzyndnik Brōnkym Brōnkami
pz.: Brōnkōma
miyjscownik Brōnku Brōnkach
wołŏcz Brōnku Brōnki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Brōnek Brōnki
dopołniŏcz Brōnka Brōnkōw
cylownik Brōnkowi Brōnkōm
biernik Brōnka Brōnkōw
nŏrzyndnik Brōnkym Brōnkami
pz.: Brōnkōma
miyjscownik Brōnku Brōnkach
wołŏcz Brōnku Brōnki

Inksze jynzyki

  • angelski: do dodaniŏ
  • czeski: do dodaniŏ
  • francuski: do dodaniŏ
  • hiszpański: do dodaniŏ
  • niymiecki: do dodaniŏ
  • polski: Bronek
  • ruski: do dodaniŏ