Cieszyn

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd miana Ciech, zdrobniynŏ ôd Ciechosław.

Wymŏwa

AS: [ćešỹn]

Rzeczownik

Cieszyn rodzaj mynski rzeczowy

  1. (geografijŏwłŏsne miano) miasto we Ślōnsku
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Próbowali my sie dowiedzieć, czy to niy jest jakiś Ślązok łod Cieszyna, co sie richtig nazywo Dzięgiel, ale my sie niy dowiedzieli.
    • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany
    Jedyn gazda skōndsi ôd Cieszyna ledwa sie ôżynił, a już go też na wojne wziyni na kelanoście rokōw.

ôdmiana:

ôdmiana: Cieszyn
przipadek liczba pojedynczŏ
mianownik Cieszyn
dopołniŏcz Cieszyna
cylownik Cieszynowi
biernik Cieszyn
nŏrzyndnik Cieszynym
miyjscownik Cieszynie
wołŏcz Cieszynie

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski:
  • czeski: Těšín
  • francuski:
  • hiszpański:
  • italijański:
  • niymiecki: Teschen
  • polski: Cieszyn
  • ruski: Цешин
  • słowacki: Tešín
  • ukrajiński: