Czechy

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [čeχy]

Rzeczownik

Czechy rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

1. (geografijŏ, polityka) Państwo we postrzodkowyj Europie, co mŏ głōwne miasto we Pradze
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Na tam cestam to padali wtedy „kupiecki szlak” z Polski do Czech, bo tōm cestōm rychtyk jeździli kupcy z towarami z Polski do Czech i z Czech do Polski.

ôdmiana:

ôdmiana: Czechy
przipadek	liczba mnogŏ
mianownik	Czechy
dopołniŏcz	Czech
cylownik	Czechōm
biernik	Czechy
nŏrzyndnik	Czechami pz.: Czechōma
miyjscownik	Czechach
wołŏcz	Czechy

synōnimy:

1. Czeskŏ Republika

Inksze jynzyki

• angelski: Czech Republic, Czechia
• czeski: Česko
• francuski: Tchéquie
• hiszpański: Chequia
• niymiecki: Tschechien
• polski: Czechy
• ruski: Чехия