Elza
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Else.
Wymŏwa
AS: [elza]
Rzeczownik
Elza rodzaj żyński
- (włŏsne miano) miano żyńske
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Gospodorz jest na wojnie, toż całe bauerstwo mo na głowie jego baba Elza i staro matka Johanna.
ôdmiana:
| ôdmiana: Elza | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Elza | Elzy |
| dopołniŏcz | Elzy | Elz |
| cylownik | Elzie | Elzōm |
| biernik | Elzã | Elzy |
| nŏrzyndnik | Elzōm | Elzami pz.: Elzōma |
| miyjscownik | Elzie | Elzach |
| wołŏcz | Elzo | Elzy |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Elza | Elzy |
| dopołniŏcz | Elzy | Elz |
| cylownik | Elzie | Elzōm |
| biernik | Elza | Elzy |
| nŏrzyndnik | Elzōm | Elzami pz.: Elzōma |
| miyjscownik | Elzie | Elzach |
| wołŏcz | Elzo | Elzy |
Inksze jynzyki
- angelski: Elisabet, Elizabeth
- czeski: Alžběta
- francuski: Élisabeth
- hiszpański: Isabel
- niymiecki: Elisabeth
- polski: Elżbieta
- ruski: Елизавета
