Ernst

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Ernst, ôd pragermańskigo *ernustuz

Wymŏwa

AS: [ernst]

Rzeczownik

Ernst rodzaj mynski ôsobowy

  1. (włŏsne miano) miano chopske
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    Tak pokŏzoł sie na świecie Josef, tak pokŏzali sie niyskorzij ôd niego synowie Ernst i Alfred i cera Elfrieda, i cera ôd Ernsta Natalijŏ i jeji syn Nikodem.
    – Wiysz Ernst, słyszŏłech, co żeś sie łożyniōł.

ôdmiana:

ôdmiana: Ernst
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Ernst Ernsty
dopołniŏcz Ernsta Ernstōw
cylownik Ernstowi Ernstōm
biernik Ernsta Ernstōw
nŏrzyndnik Ernstym Ernstami
pz.: Ernstōma
miyjscownik Ernście Ernstach
wołŏcz Ernście Ernsty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Ernst Ernsty
dopołniŏcz Ernsta Ernstōw
cylownik Ernstowi Ernstōm
biernik Ernsta Ernstōw
nŏrzyndnik Ernstym Ernstami
pz.: Ernstōma
miyjscownik Ernście Ernstach
wołŏcz Ernście Ernsty

Inksze jynzyki

  • angelski: Ernest
  • czeski: Arnošt
  • francuski: Ernest
  • hiszpański: Ernesto
  • niymiecki: Ernst
  • polski: Ernest
  • ruski: Эрнест
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=Ernst&oldid=2046"