Ernst
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Ernst, ôd pragermańskigo *ernustuz
Wymŏwa
AS: [ernst]
Rzeczownik
Ernst rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) miano chopske
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Tak pokŏzoł sie na świecie Josef, tak pokŏzali sie niyskorzij ôd niego synowie Ernst i Alfred i cera Elfrieda, i cera ôd Ernsta Natalijŏ i jeji syn Nikodem.
- – Wiysz Ernst, słyszŏłech, co żeś sie łożyniōł.
ôdmiana:
ôdmiana: Ernst | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Ernst | Ernsty |
dopołniŏcz | Ernsta | Ernstōw |
cylownik | Ernstowi | Ernstōm |
biernik | Ernsta | Ernstōw |
nŏrzyndnik | Ernstym | Ernstami pz.: Ernstōma |
miyjscownik | Ernście | Ernstach |
wołŏcz | Ernście | Ernsty |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Ernst | Ernsty |
dopołniŏcz | Ernsta | Ernstōw |
cylownik | Ernstowi | Ernstōm |
biernik | Ernsta | Ernstōw |
nŏrzyndnik | Ernstym | Ernstami pz.: Ernstōma |
miyjscownik | Ernście | Ernstach |
wołŏcz | Ernście | Ernsty |
Inksze jynzyki
- angelski: Ernest
- czeski: Arnošt
- francuski: Ernest
- hiszpański: Ernesto
- niymiecki: Ernst
- polski: Ernest
- ruski: Эрнест