Ewelina
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [evelʹĩna]
Rzeczownik
Ewelina rodzaj żyński
- (włŏsne miano) miano żyńske
- 2016, Rafał Szyma, Leanderka
- Knif mi sie udoł: sōm brawa i gwizdanie, chop ôd Eweliny ruszŏ swoja rzić, klepie mie po puklu i biere swoja baba, a Ewelina mie puszczŏ [...]
ôdmiana:
| ôdmiana: Ewelina | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Ewelina | Eweliny |
| dopołniŏcz | Eweliny | Ewelin |
| cylownik | Ewelinie | Ewelinōm |
| biernik | Ewelinã | Eweliny |
| nŏrzyndnik | Ewelinōm | Ewelinami pz.: Ewelinōma |
| miyjscownik | Ewelinie | Ewelinach |
| wołŏcz | Ewelino | Eweliny |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Ewelina | Eweliny |
| dopołniŏcz | Eweliny | Ewelin |
| cylownik | Ewelinie | Ewelinōm |
| biernik | Ewelina | Eweliny |
| nŏrzyndnik | Ewelinōm | Ewelinami pz.: Ewelinōma |
| miyjscownik | Ewelinie | Ewelinach |
| wołŏcz | Ewelino | Eweliny |
Inksze jynzyki
- angelski: Evelyn
- czeski: do dodaniŏ
- francuski: Eveline, Evelynn
- hiszpański: Evelynn
- niymiecki: Evelin, Eveline
- polski: Ewelina
- ruski: do dodaniŏ
