Francek

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Zdrobniynie Franc.

Wymŏwa

AS: [frãncek]

Rzeczownik

Francek rodzaj mynski ôsobowy

  1. (włŏsne miano) miano chopske
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Paweł – wyuczony piekarczyk wyciągnął ku bracie Franckowi do Radzionkowa i tam założył interes.
    • 1908, Ferdynand Dyrna, Jyndrys
    Szli pachołcy zazdrzić co z Franckym. A Francek sie gryzmolił, wyszkrobać sie spoza beczek prōbowoł, a pod nim cosi sapiało, charczało, warczało.
ôdmiana: Francek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Francek Francki
dopołniŏcz Francka Franckōw
cylownik Franckowi Franckōm
biernik Francka Franckōw
nŏrzyndnik Franckym Franckami
pz.: Franckōma
miyjscownik Francku Franckach
wołŏcz Francku Francki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Francek Francki
dopołniŏcz Francka Franckōw
cylownik Franckowi Franckōm
biernik Francka Franckōw
nŏrzyndnik Franckym Franckami
pz.: Franckōma
miyjscownik Francku Franckach
wołŏcz Francku Francki

synōnimy:

  1. Frańcik, Frōncek

Inksze jynzyki

  • angelski: Francis
  • czeski: František
  • francuski: François
  • hiszpański: Francisco
  • niymiecki: Franz
  • polski: Franciszek
  • ruski: Франциск