Helmut
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Helmut.
Wymŏwa
AS: [χelmut]
Rzeczownik
Helmut rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) chopske miano
- 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei
- Helmut Piekorzów – też z pełnej bergmońskij familije.
- 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku
- – Starzik mianowoł sie Helmut Trojok, hajer na pynzyji.
ôdmiana:
ôdmiana: Helmut | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Helmut | Helmuty |
dopołniŏcz | Helmuta | Helmutōw |
cylownik | Helmutowi | Helmutōm |
biernik | Helmuta | Helmutōw |
nŏrzyndnik | Helmutym | Helmutami pz.: Helmutōma |
miyjscownik | Helmucie | Helmutach |
wołŏcz | Helmucie | Helmuty |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Helmut | Helmuty |
dopołniŏcz | Helmuta | Helmutōw |
cylownik | Helmutowi | Helmutōm |
biernik | Helmuta | Helmutōw |
nŏrzyndnik | Helmutym | Helmutami pz.: Helmutōma |
miyjscownik | Helmucie | Helmutach |
wołŏcz | Helmucie | Helmuty |
Inksze jynzyki
- angelski:
- czeski: do dodaniŏ
- francuski: do dodaniŏ
- hiszpański: do dodaniŏ
- niymiecki: Helmut
- polski: Helmut
- ruski: do dodaniŏ