Karlik

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Karl, ôd starowysokoniymieckigo karal, ôd pragermańskigo *karlaz, ôd praindoeuropejskigo *ǵerh₂-.

Wymŏwa

AS: [karlik]

Rzeczownik

Karlik rodzaj mynski ôsobowy

1. zdrobniynie ôd Karol
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   To nic – pōmyślołech se – przednie kitka dōmy ujcowi Karlikowi!

   • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy

   To Karlik dalyj chodziōł i przisuchowoł sie, co chcieli za to bydło.

ôdmiana:

ôdmiana: Karlik
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Karlik	Karliki
dopołniŏcz	Karlika	Karlikōw
cylownik	Karlikowi	Karlikōm
biernik	Karlika	Karlikōw
nŏrzyndnik	Karlikym	Karlikami pz.: Karlikōma
miyjscownik	Karliku	Karlikach
wołŏcz	Karliku	Karliki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Karlik	Karliki
dopołniŏcz	Karlika	Karlikōw
cylownik	Karlikowi	Karlikōm
biernik	Karlika	Karlikōw
nŏrzyndnik	Karlikym	Karlikami pz.: Karlikōma
miyjscownik	Karliku	Karlikach
wołŏcz	Karliku	Karliki

synōnimy:

1. Karliczek, Karel

Inksze jynzyki

• angelski: Charles
• czeski: Karel
• francuski: Charles
• hiszpański: Carlos
• niymiecki: Karl
• polski: Karol
• ruski: Карл