Marta
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [marta]
Rzeczownik
Marta rodzaj żyński
- (włŏsne miano) miano żyńske
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Zeszli sie tam wszyscy. Ujek Józek Opołka z ujnom Maryjkom, ujno Marta z ujkiym Jankiym Urbańczykiem, ujno Jadwiga z ujkiym Władkiem Gwoździem.
ôdmiana:
| ôdmiana: Marta | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Marta | Marty |
| dopołniŏcz | Marty | Martōw Mart |
| cylownik | Marcie | Martōm |
| biernik | Martã | Marty |
| nŏrzyndnik | Martōm | Martami pz.: Martōma |
| miyjscownik | Marcie | Martach |
| wołŏcz | Marto | Marty |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Marta | Marty |
| dopołniŏcz | Marty | Martōw Mart |
| cylownik | Marcie | Martōm |
| biernik | Marta | Marty |
| nŏrzyndnik | Martōm | Martami pz.: Martōma |
| miyjscownik | Marcie | Martach |
| wołŏcz | Marto | Marty |
Inksze jynzyki
- angelski: Martha
- czeski: Marta
- francuski: Marthe
- hiszpański: Marta
- niymiecki: Martha
- polski: Marta
- ruski: Марта
