Maryjka
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd łaciny Maria, ôd starogreckigo Μαρία, Μαριάμ, ôd arabskigo מרים.
Wymŏwa
AS: [maryi ̯ka]
Rzeczownik
Maryjka rodzaj żyński
- (włŏsne miano) miano żyńske; zdrobniynie ôd Maryjŏ
- 2002, Bogdan Dzierżawa, Z Biegiem Rudy
- Było to wtedy, jak u Maryjki na Wygodzie szkubali piyrzi do nojmłodszyj cery.
ôdmiana:
ôdmiana: Maryjka | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Maryjka | Maryjki |
dopołniŏcz | Maryjki | Maryjek |
cylownik | Maryjce | Maryjkōm |
biernik | Maryjkã | Maryjki |
nŏrzyndnik | Maryjkōm | Maryjkami pz.: Maryjkōma |
miyjscownik | Maryjce | Maryjkach |
wołŏcz | Maryjko | Maryjki |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Maryjka | Maryjki |
dopołniŏcz | Maryjki | Maryjek |
cylownik | Maryjce | Maryjkōm |
biernik | Maryjka | Maryjki |
nŏrzyndnik | Maryjkōm | Maryjkami pz.: Maryjkōma |
miyjscownik | Maryjce | Maryjkach |
wołŏcz | Maryjko | Maryjki |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Maria, Mary
- czeski: Marie
- francuski: Marie
- hiszpański: María
- niymiecki: Maria
- polski: Maria
- ruski: Мария