Mikołoj
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [mʹikou̯oi ̯]
Rzeczownik
Mikołoj rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) mynske miano
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Nazywoł sie tyn młynorz Mikołoj a był okropnie zmierzły.
ôdmiana:
ôdmiana: Mikołoj | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Mikołoj | Mikołoje |
dopołniŏcz | Mikołoja | Mikołojōw |
cylownik | Mikołojowi | Mikołojōm |
biernik | Mikołoja | Mikołojōw |
nŏrzyndnik | Mikołojym | Mikołojami pz.: Mikołojōma |
miyjscownik | Mikołoju | Mikołojach |
wołŏcz | Mikołoju | Mikołoje |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Mikołoj | Mikołoje |
dopołniŏcz | Mikołoja | Mikołojōw |
cylownik | Mikołojowi | Mikołojōm |
biernik | Mikołoja | Mikołojōw |
nŏrzyndnik | Mikołojym | Mikołojami pz.: Mikołojōma |
miyjscownik | Mikołoju | Mikołojach |
wołŏcz | Mikołoju | Mikołoje |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Claus, Nicholas, Nick, Nicolas, Nikolas
- czeski: Mikuláš
- francuski: Nicolas
- hiszpański: Nicolás
- niymiecki: Nicolaus
- polski: Mikołaj
- ruski: Николай