Mikołoj

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [mʹikou̯oi ̯]

Rzeczownik

Mikołoj rodzaj mynski ôsobowy

  1. (włŏsne miano) mynske miano
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Nazywoł sie tyn młynorz Mikołoj a był okropnie zmierzły.

ôdmiana:

ôdmiana: Mikołoj
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Mikołoj Mikołoje
dopołniŏcz Mikołoja Mikołojōw
cylownik Mikołojowi Mikołojōm
biernik Mikołoja Mikołojōw
nŏrzyndnik Mikołojym Mikołojami
pz.: Mikołojōma
miyjscownik Mikołoju Mikołojach
wołŏcz Mikołoju Mikołoje
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Mikołoj Mikołoje
dopołniŏcz Mikołoja Mikołojōw
cylownik Mikołojowi Mikołojōm
biernik Mikołoja Mikołojōw
nŏrzyndnik Mikołojym Mikołojami
pz.: Mikołojōma
miyjscownik Mikołoju Mikołojach
wołŏcz Mikołoju Mikołoje

synōnimy:

  1. Mikuś

Inksze jynzyki

  • angelski: Claus, Nicholas, Nick, Nicolas, Nikolas
  • czeski: Mikuláš
  • francuski: Nicolas
  • hiszpański: Nicolás
  • niymiecki: Nicolaus
  • polski: Mikołaj
  • ruski: Николай