Rybnik

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [rybnik]

Rzeczownik

Rybnik rodzaj mynski rzeczowy

1. (geografijŏ, administracyjŏ, włŏsne miano) miasto we Ślōnsku
   • 2011, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W objęciach śmierci

   Jakby mi sie w cywilu życi przekłodało, jak na froncie, tobych sie roz dwa znod w Rybniku.

   • 1961, Alfred Zaręba, red., Śląskie teksty gwarowe

   Trza jechać do Rybnika abo do Katowic i tam im rozrzōńdzić żeś sztyrydzieści lŏt na grubie przerobiōł, żeś bōł dycki fes za Polskōm, żeś je nimocny na żołōndek, że bele co jeś nie umisz.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: Rybnik
przipadek	liczba pojedynczŏ
mianownik	Rybnik
dopołniŏcz	Rybnika
cylownik	Rybnikowi
biernik	Rybnik
nŏrzyndnik	Rybnikym
miyjscownik	Rybniku
wołŏcz	Rybniku

Inksze jynzyki

• angelski: Rybnik
• czeski: Rybnik
• francuski: do dodaniŏ
• hiszpański: do dodaniŏ
• niymiecki: Rybnik
• polski: Rybnik
• ruski: Рыбник