Rybnik

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [rybnik]

Rzeczownik

Rybnik rodzaj mynski rzeczowy

  1. (geografijŏ, administracyjŏ, włŏsne miano) miasto we Ślōnsku
    • 2011, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W objęciach śmierci
    Jakby mi sie w cywilu życi przekłodało, jak na froncie, tobych sie roz dwa znod w Rybniku.
    • 1961, Alfred Zaręba, red., Śląskie teksty gwarowe
    Trza jechać do Rybnika abo do Katowic i tam im rozrzōńdzić żeś sztyrydzieści lŏt na grubie przerobiōł, żeś bōł dycki fes za Polskōm, żeś je nimocny na żołōndek, że bele co jeś nie umisz.

ôdmiana:

ôdmiana: Rybnik
przipadek liczba pojedynczŏ
mianownik Rybnik
dopołniŏcz Rybnika
cylownik Rybnikowi
biernik Rybnik
nŏrzyndnik Rybnikym
miyjscownik Rybniku
wołŏcz Rybniku

Inksze jynzyki

  • angelski: Rybnik
  • czeski: Rybnik
  • francuski: do dodaniŏ
  • hiszpański: do dodaniŏ
  • niymiecki: Rybnik
  • polski: Rybnik
  • ruski: Рыбник