ano

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ãno]

Przisłōwek

ano partykuła

  1. słowo, co suży do dŏwaniŏ ôdpowiedzi twiyrdzōncyj na pytania, co ôczekujōm ôdpowiedzi ja abo niy; potwiyrdzynie
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Ano! Przeca żech jest za kowola, to musza umieć — łodpedzioł kowol.
    • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
    Ano, jużech chcioł wrzasknąć, jak mi kole Bydgoszczy baba wyleciała, alech se prędko pysk zatkoł tycyski

synōnimy:

  1. ja, toć, no

antōnimy:

  1. niy

Inksze jynzyki

  • angelski: yes
  • czeski: ano
  • francuski: oui, si
  • hiszpański: sí
  • niymiecki: ja
  • polski: tak
  • ruski: да