antryj

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Entrée, ôd francuskigo entrée.

Wymŏwa

AS: [ãntryi ̯]

Rzeczownik

antryj rodzaj mynski rzeczowy

1. izba we pōmiyszkaniu, co dō nij sie wchodzi ze siyni i przechodzi do inkszych izbōw
   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   Straszny głos ryknōł we antryju:

   • 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik

   Seblyk szczewiki we siyni i po cichu wloz do antryju.

ôdmiana:

ôdmiana: antryj
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	antryj	antryje
dopołniŏcz	antryja	antryjōw
cylownik	antryjowi	antryjōm
biernik	antryja	antryjōw
nŏrzyndnik	antryjym	antryjami pz.: antryjōma
miyjscownik	antryju	antryjach
wołŏcz	antryju	antryje

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	antryj	antryje
dopołniŏcz	antryja	antryjōw
cylownik	antryjowi	antryjōm
biernik	antryja	antryjōw
nŏrzyndnik	antryjym	antryjami pz.: antryjōma
miyjscownik	antryju	antryjach
wołŏcz	antryju	antryje

kolokacyje:

• w antryju na bifyju stoła szŏlka tyju

Inksze jynzyki

• angelski: ante-room, antechamber, anteroom, corridor
• czeski: chodba
• francuski: antichambre, vestibule
• hiszpański: vestíbulo
• niymiecki: Vorraum, Vorzimmer
• polski: przedpokój
• ruski: прихожая