autōr
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze niymieckigo Autor, ze francuskigo auteur, ze łaciny auctor.
Wymŏwa
AS: [au̯tȯr]
Rzeczownik
autōr rodzaj mynski ôsobowy
- ôsoba, co coś stworzyła; forma żyńskŏ: autorka
- Moc byli chwolyni: i cołkŏ seryjŏ i Marcin Melōn, jeji autōr.
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Jaki klang majōm pedziane głośno słowa, co ich żŏdyn ôkrōm jejich autora niy słyszy?
ôdmiana:
ôdmiana: autōr | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | autōr | autorzi, autory |
dopołniŏcz | autora | autorōw |
cylownik | autorowi | autorōm |
biernik | autora | autorōw |
nŏrzyndnik | autorym | autorami pz.: autorōma |
miyjscownik | autorze | autorach |
wołŏcz | autorze | autorzi, autory |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | autōr | autorzi, autory |
dopołniŏcz | autora | autorōw |
cylownik | autorowi | autorōm |
biernik | autora | autorōw |
nŏrzyndnik | autorym | autorami pz.: autorōma |
miyjscownik | autorze | autorach |
wołŏcz | autorze | autorzi, autory |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: architect, author
- czeski: autor
- francuski: auteur
- hiszpański: autor
- italijański: autore
- niymiecki: Autor, Verfasser
- polski: autor
- ruski: автор
- słowacki: autor
- ukrajiński: автор