auto
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze niymieckigo Auto, skrōcynie ôd niymieckigo Automobil, ôd francuskigo automobile.
Wymŏwa
AS: [au̯to]
Rzeczownik
auto rodzaj nijaki
- wozidło mechaniczne, co sie ruszo dziynki wbudowanymu motorowi, używane do przewożyniŏ ludzi abo towarōw
- 1961, Anna Gomułowŏ, Teksty ze Ślōnska Ôpolskigo
- Rano przijechoł ô ôsmyj autōma, dwa auta przijachały, gości przijachało dwadzieścia.
- 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Powiecie se może: cha, Kropiciel wyzywo, bo nie mo auta. Jobych go ani za darmo nie chcioł, bo auto to nawet i charakter psuje.
ôdmiana:
ôdmiana: auto | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | auto | auta |
dopołniŏcz | auta | aut |
cylownik | autu | autōm |
biernik | auto | auta |
nŏrzyndnik | autym | autami pz.: autōma |
miyjscownik | aucie | autach |
wołŏcz | auto | auta |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | auto | auta |
dopołniŏcz | auta | aut |
cylownik | autu | autōm |
biernik | auto | auta |
nŏrzyndnik | autym | autami pz.: autōma |
miyjscownik | aucie | autach |
wołŏcz | auto | auta |
kolokacyje:
- jechać autym, przijechać autym, szportowe auto
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: automobile, car
- czeski: auto, automobil, vůz
- francuski: automobile, voiture
- hiszpański: automóvil, coche
- italijański: automezzo, automobile, autovettura, macchina
- niymiecki: Auto, Kraftfahrzeug, Kraftwagen, Lastkraftwagen, Personenkraftwagen, Wagen
- polski: samochód, auto
- ruski: автомобиль, машина
- słowacki: auto, automobil
- ukrajiński: авто, автомобіль