autōr

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Autor, ze francuskigo auteur, ze łaciny auctor.

Wymŏwa

AS: [au̯tȯr]

Rzeczownik

autōr rodzaj mynski ôsobowy

1. ôsoba, co coś stworzyła; forma żyńskŏ: autorka
   • oschl.wordpress.com

   Moc byli chwolyni: i cołkŏ seryjŏ i Marcin Melōn, jeji autōr.

   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Jaki klang majōm pedziane głośno słowa, co ich żŏdyn ôkrōm jejich autora niy słyszy?

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: autōr
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	autōr	autorzi, autory
dopołniŏcz	autora	autorōw
cylownik	autorowi	autorōm
biernik	autora	autorōw
nŏrzyndnik	autorym	autorami pz.: autorōma
miyjscownik	autorze	autorach
wołŏcz	autorze	autorzi, autory

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	autōr	autorzi, autory
dopołniŏcz	autora	autorōw
cylownik	autorowi	autorōm
biernik	autora	autorōw
nŏrzyndnik	autorym	autorami pz.: autorōma
miyjscownik	autorze	autorach
wołŏcz	autorze	autorzi, autory

synōnimy:

1. kreatōr, twōrca

Inksze jynzyki

• angelski: architect, author
• czeski: autor
• francuski: auteur
• hiszpański: autor
• italijański: autore
• niymiecki: Autor, Verfasser
• polski: autor
• ruski: автор
• słowacki: autor
• ukrajiński: автор