bal

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Ball.

Wymŏwa

AS: [bal]

Rzeczownik

bal rodzaj mynski rzeczowy

1. kulaty ôbiekt używany do graniŏ we rozmajtych szportach
   • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku

   Jakeś dwa bajtle przelecieli miyndzy familokami z balym, nale hned sie kajś straciyli.

2. gra tym ôbiektym
   • 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei

   – A ty, najduchu przejynty – popychom mojigo – plac zamiatać, boś w sobota w bal groł, zamiast patrzeć roboty w chałpie.

ôdmiana:

ôdmiana: bal
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bal	bale
dopołniŏcz	balu	balōw
cylownik	balowi	balōm
biernik	bal	bale
nŏrzyndnik	balym	balami pz.: balōma
miyjscownik	balu	balach
wołŏcz	balu	bale

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bal	bale
dopołniŏcz	balu	balōw
cylownik	balowi	balōm
biernik	bal	bale
nŏrzyndnik	balym	balami pz.: balōma
miyjscownik	balu	balach
wołŏcz	balu	bale

synōnimy:

1. bala

Inksze jynzyki

• angelski: ball
• czeski: balón, míč
• francuski: balle, ballon
• hiszpański: pelota
• italijański: pallone
• niymiecki: Ball
• polski: piłka
• ruski: мяч
• słowacki: lopte
• ukrajiński: м'яч