banhof

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Bahnhof.

Wymŏwa

AS: [bãnhof]

Rzeczownik

banhof rodzaj mynski rzeczowy

  1. plac przijazdu, ôdjazdu i postoju cugōw społym z budōnkym do ôbsugi pasażerōw
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    To młodziutki Filek Tomalów przygrywoł na akordyi Robertowi Uszokowymu, kierego odwoziła na banhof jego młodo żona, Helyna.
    Fliger sztartowoł ô jednyj, cug przijeżdżoł na lotnisko wele jedynostyj, taksa na banhof miała u mie być ćwierć na jedynostŏ.

ôdmiana:

ôdmiana: banhof
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik banhof banhofy
dopołniŏcz banhofu banhofōw
cylownik banhofowi banhofōm
biernik banhof banhofy
nŏrzyndnik banhofym banhofami
pz.: banhofōma
miyjscownik banhofie banhofach
wołŏcz banhofie banhofy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik banhof banhofy
dopołniŏcz banhofu banhofōw
cylownik banhofowi banhofōm
biernik banhof banhofy
nŏrzyndnik banhofym banhofami
pz.: banhofōma
miyjscownik banhofie banhofach
wołŏcz banhofie banhofy

synōnimy:

  1. ciesz. sztacyjōn

Inksze jynzyki

  • angelski: station
  • czeski: nádraží
  • francuski: gare
  • hiszpański: estación
  • niymiecki: Bahnhof
  • polski: dworzec kolejowy
  • ruski: вокзал