banhof
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze niymieckigo Bahnhof.
Wymŏwa
AS: [bãnhof]
Rzeczownik
banhof rodzaj mynski rzeczowy
- plac przijazdu, ôdjazdu i postoju cugōw społym z budōnkym do ôbsugi pasażerōw
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- To młodziutki Filek Tomalów przygrywoł na akordyi Robertowi Uszokowymu, kierego odwoziła na banhof jego młodo żona, Helyna.
- Fliger sztartowoł ô jednyj, cug przijeżdżoł na lotnisko wele jedynostyj, taksa na banhof miała u mie być ćwierć na jedynostŏ.
ôdmiana:
ôdmiana: banhof | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | banhof | banhofy |
dopołniŏcz | banhofu | banhofōw |
cylownik | banhofowi | banhofōm |
biernik | banhof | banhofy |
nŏrzyndnik | banhofym | banhofami pz.: banhofōma |
miyjscownik | banhofie | banhofach |
wołŏcz | banhofie | banhofy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | banhof | banhofy |
dopołniŏcz | banhofu | banhofōw |
cylownik | banhofowi | banhofōm |
biernik | banhof | banhofy |
nŏrzyndnik | banhofym | banhofami pz.: banhofōma |
miyjscownik | banhofie | banhofach |
wołŏcz | banhofie | banhofy |
synōnimy:
- ciesz. sztacyjōn
Inksze jynzyki
- angelski: station
- czeski: nádraží
- francuski: gare
- hiszpański: estación
- niymiecki: Bahnhof
- polski: dworzec kolejowy
- ruski: вокзал